Toen zei Jezus tegen hem: ‘Of ik iets kan doen? Alles is mogelijk voor wie gelooft.’ Meteen riep de vader van het kind uit: ‘Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp.’ — Marcus 9:23-24
In Marcus 9:23-24 lezen we over een vader die wanhopig is voor zijn zieke zoon en aan Jezus om hulp vraagt. Jezus zegt tegen hem: “Alles is mogelijk voor degene die gelooft.” De vader roept daarop uit: “Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!”
Dit is zo’n krachtig moment en een herkenbare situatie voor velen van ons. Hoe vaak voelen we ons niet gevangen tussen geloof en twijfel? Aan de ene kant proberen we te geloven in een betere uitkomst, in de kracht van God en wonderen, maar aan de andere kant zijn er momenten dat we het gewoon niet kunnen zien gebeuren door alles wat om ons heen gebeurt.
Het verhaal herinnert ons eraan dat het oké is om deze tegenstrijdige emoties te voelen. Wat Jezus eigenlijk zegt, is dat geloof niet perfect hoeft te zijn om effectief te zijn. De vader heeft het lef om zijn twijfel direct voor Jezus te brengen, en dat op zich is al een daad van geloof.
Misschien worstel je nu ergens mee — een uitdaging, een droom die niet snel genoeg werkelijkheid wordt, een gebed dat onbeantwoord lijkt. Wees dan als deze vader. Breng je geloof én je twijfels naar God. Wees eerlijk over je worstelingen, want op die manier kan je geloof groeien en sterker worden.
Dus, next time wanneer twijfel zijn lelijke kop opsteekt, herinner jezelf eraan dat het hebben van geloof niet betekent dat je nooit twijfels hebt. Het betekent dat je, ondanks die twijfels, toch naar God blijft gaan. Dat is de echte kracht.