Mozes zei: ‘Als u niet zelf meegaat, laat ons dan niet verder trekken. Hoe zou moeten blijken dat u mij goedgezind bent, mij en ook uw volk, tenzij u met ons meegaat? Alleen dan nemen wij immers een bijzondere plaats in onder de volken die de aarde bewonen.’ — Exodus 33:15-16
In Exodus 33:15-16 spreekt Mozes met God en zegt hij: “Als U niet zelf meegaat, laat ons dan niet van hier vertrekken. Hoe kan nu blijken dat U mij goedgezind bent, en uw volk, behalve daaruit dat U met ons meegaat? Alleen dan zijn wij als uw volk verschillend van alle andere volken op aarde.”
Deze woorden van Mozes laten ons zien hoe belangrijk het voor hem is dat God met het volk Israël meegaat. Mozes begrijpt dat de aanwezigheid van God het verschil maakt. Zonder God zijn ze als volk niet meer dan een van de vele volken op aarde. Het idee dat God’s aanwezigheid hen onderscheidt, resoneert nog steeds vandaag.
In ons dagelijks leven kunnen we ons ook afvragen waar we werkelijk onze identiteit vandaan halen. Wat maakt ons anders? Voor Mozes was het duidelijk: het is de nabijheid van God die betekenis geeft, die ons onderscheidt. In een tijd waarin we ons misschien verloren kunnen voelen in de massa of overweldigd door de verwachtingen van de wereld, herinnert dit vers ons eraan dat het de aanwezigheid van God is die ons leven uniek maakt en richting geeft.
Gods aanwezigheid biedt een bron van kracht en onderscheid. Wanneer we besluiten om met God te wandelen, maakt het niet alleen een verschil voor onszelf maar ook in hoe we de wereld om ons heen beïnvloeden. Laten we ons, net als Mozes, toewijden om God in het centrum van ons leven te houden, zodat zijn aanwezigheid ons voortdurend leidt en wijst naar wie we werkelijk zijn.