Sterk als de dood is de liefde, beklemmend als het dodenrijk de hartstocht. De liefde is een vlammend vuur, een laaiende vlam. Zeeën kunnen haar niet doven, rivieren spoelen haar niet weg. Zou een man met al zijn rijkdom liefde willen kopen, dan werd hij smadelijk veracht. — Hooglied 8:6-7
In Hooglied 8:6-7 worden liefde en hartstocht beschreven met de krachtige beelden van vuur en water. De passie tussen geliefden wordt vergeleken met een vlam van God, iets dat niet gedoofd kan worden door welke rivier dan ook. Dit geeft ons een sterk beeld van hoe intens en onverwoestbaar ware liefde kan zijn. Het is een herinnering dat echte liefde niet iets is dat we licht moeten opnemen, maar iets dat met groot respect en toewijding moet worden gekoesterd.
In onze moderne samenleving, waar relaties vaak vluchtig kunnen zijn, nodigt deze tekst ons uit om na te denken over de waarde en diepgang van liefde in ons eigen leven. Liefde is niet zomaar een emotie, maar een vaste keuze en een toewijding. Deze verzen dagen ons uit om te reflecteren op hoe we liefde benaderen in onze eigen relaties en of we bereid zijn te investeren in een liefde die niet zomaar bij de eerste de beste uitdaging verdwijnt.
Het is een oproep om liefde niet als vanzelfsprekend te beschouwen, maar met heel ons hart te omarmen, te beschermen en te laten groeien zoals een vlam die gevoed wordt en nooit uitdooft. Hoe kunnen we in ons dagelijks leven deze onuitblusbare liefde ervaren en delen met de mensen om ons heen? Dat is de uitdaging die deze eeuwenoude woorden ons vandaag de dag nog steeds bieden.