Heb de wereld en wat in de wereld is niet lief. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem, want alles wat in de wereld is – zelfzuchtige begeerte, afgunstige inhaligheid, pronkzucht -, dat alles komt niet uit de Vader voort maar uit de wereld. De wereld met haar begeerte gaat voorbij, maar wie Gods wil doet blijft tot in eeuwigheid. — 1 Johannes 2:15-17
Het bijbelvers 1 Johannes 2:15-17 waarschuwt ons voor de gevaren van het liefhebben van de wereld. Hier wordt niet bedoeld dat we de prachtige natuur, mensen of dingen die God heeft geschapen, moeten verwerpen. In plaats daarvan spreekt dit vers over de verleidingen en de oppervlakkige glitter van materiële dingen en verlangens die ons kunnen afleiden van wat echt belangrijk is.
In onze samenleving wordt ons vaak verteld dat succes wordt gemeten aan hoeveel we bezitten of hoe populair we zijn. Reclames schreeuwen naar ons dat we dat nieuwe gadget, die dure auto of de nieuwste mode nodig hebben om gelukkig te zijn. Maar Johannes herinnert ons eraan dat deze dingen allemaal tijdelijk zijn. Ze bieden misschien een kortstondig gevoel van geluk, maar uiteindelijk raken ze ons niet in het diepst van onze ziel.
Wat echt telt, is onze relatie met God en liefde voor onze medemens. Liefde, vriendelijkheid, en gerechtigheid zijn blijvend en verlichten onze wereld op een manier die geen enkel materieel bezit ooit kan doen.
Laten we daarom streven naar een leven dat gefocust is op het eeuwige, op dingen die er echt toe doen. Laten we kiezen voor liefde boven hebzucht, voor spirituele rijkdom boven materiële accumulatie. Dat is niet altijd gemakkelijk in de wereld waarin we leven, maar het is de weg die leidt tot vervulling en ware vreugde.