De mensen probeerden kinderen bij hem te brengen om ze door hem te laten aanraken, maar de leerlingen berispten hen. Toen Jezus dat zag, wond hij zich erover op en zei tegen hen: ‘Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan.’ Hij nam de kinderen in zijn armen en zegende hen door hun de handen op te leggen. — Marcus 10:13-16
In Marcus 10:13-16 lezen we dat mensen kinderen bij Jezus brengen, maar dat de discipelen hen tegenhouden. Jezus reageert hierop door te zeggen dat het Koninkrijk van God toebehoort aan wie is zoals een kind. Vervolgens omarmt Hij de kinderen en zegent hen.
Deze passage herinnert ons eraan dat Jezus altijd tijd en aandacht heeft voor iedereen, ongeacht hun leeftijd of status. Vaak voelen we ons overspoeld door de drukte en verwachtingen van ons volwassen leven, maar Jezus nodigt ons uit om met dezelfde eenvoud en oprechtheid als kinderen naar Hem toe te komen.
De kinderen in dit verhaal worden niet gehinderd door twijfels of zorgen; ze komen simpelweg naar Jezus toe, wetende dat Hij hen zal verwelkomen. Dit is een krachtige les voor ons: we mogen onze zorgen en angsten neerleggen en gewoon vertrouwen hebben in Jezus. Zijn liefde en genade zijn er voor iedereen, zonder voorwaarden.
Laten we proberen om die openhartige kinderlijke houding te omarmen: vol vertrouwen en vrij van vooroordelen. Het herinnert ons eraan dat in een wereld vol complexiteit en competitie, de puurheid en eenvoud van de liefde van God ons altijd kan vervullen en leiden.