Misschien herken je dat wel. Je hebt je hart aan Jezus gegeven. Je probeert hem in alles te volgen je bent onder de indruk van wat Hij kan en wat Hij doet maar terwijl je onderweg bent in het leven, kan het zomaar zijn dat je in botsing komt met de gebrokenheid.
Niet lang daarna ging Jezus naar een stad die Naïn heet, en zijn leerlingen en een grote menigte gingen met Hem mee. Toen Hij de poort van de stad naderde, werd er net een dode naar buiten gedragen, de enige zoon van een vrouw die ook al weduwe was. Een groot aantal mensen vergezelde haar. Toen de Heer haar zag, kreeg Hij medelijden met haar en zei: ‘Weeklaag niet meer.’ Hij kwam dichterbij, raakte de lijkbaar aan – de dragers bleven stilstaan – en zei: ‘Jongeman, Ik zeg je: sta op!’ De dode richtte zich op en begon te spreken, en Jezus gaf hem terug aan zijn moeder. Allen werden vervuld van ontzag en loofden God met de woorden: ‘Een groot profeet is onder ons opgestaan,’ en: ‘God heeft zich over zijn volk ontfermd!’ Het nieuws over Hem verspreidde zich in heel Judea en in de wijde omtrek.
Johannes 7:11-17